Zahvaljujući povoljnom geografskom položaju, Nacionalni park "Tara"
naseljava veliki broj biljnih vrsta; do sada ih je otkriveno ukupno
1100, što predstavlja jednu trećinu flore Srbije. Tara predstavlja
utočište za mnoge ugrožene endemične, reliktne i endemo-reliktne vrste,
među kojima je najpoznatija i najznačajnija vrsta Pančićeva omorika.
Najveće bogatstvo Tare čine 34 šumske biljne zajednice, koje zauzimaju
preko osamdeset odsto površine Nacionalnog parka, a od kojih preovlađuju
mešovite šume jele, smrče i bukve, dok šume omorike ovaj predeo čine
jedinstvenim. Takođe, ono što ga čini specifičnim jeste i 25 endemičnih
biljnih vrsta, kao što su drvenasti različak, cvakija, golocvetna
mlečika, Pančićeva bedrenica, monaški pucavac. Pored omorike, zabeležene
su i druge retke reliktne drvenaste vrste, poput tise, planinskog
javora, zelenike i drugih. Tara predstavlja prirodno stanište pet vrsta
četinara – jele, smrče, belog i crnog bora. Šumske zajednice Tare se
nalaze pod prvim režimom zaštite jer predstavljaju rezervate prirode.
